Presidenti i sapo inauguruar Donald Trump nuk e përmendi drejtpërdrejt Ukrainën gjatë fjalimit të tij të parë drejtuar amerikanëve pasi u betua të hënën.
“Ne do ta masim suksesin tonë jo vetëm me betejat që fitojmë, por edhe me luftërat që përfundojmë dhe më e rëndësishmja, luftërat në të cilat nuk hyjmë kurrë”, tha Trump.
Ishte gjëja më e afërt për të përmendur Ukrainën, e cila për muaj të tërë ishte shfaqur si plani më ambicioz i politikës së tij të jashtme. Në gjurmët e fushatës, Trump ishte zotuar të sillte paqen përpara inaugurimit të tij, pastaj brenda 24 orëve pasi u bë president, dhe më pas së fundmi, brenda gjashtë muajve. Panamaja, Kina, Meksika, Izraeli dhe madje edhe Marsi u përmendën, dhe megjithatë Ukraina - së bashku me Rusinë - nuk u përmendën.
Ka shumë mënyra për të interpretuar heshtjen, por dy më të spikatura vijnë ndërmend. Një, tani që Trump ka në të vërtetë pushtetin ekzekutiv, ai nuk dëshiron më të japë një koment të vazhdueshëm mbi pozicionin dhe orarin e tij për përfundimin e luftës. Kjo është arsyeja më e pjekur dhe më racionale. Detyra është mjaft e vështirë pa një orë me zë të lartë të pritjeve presidenciale që troket në sfond.
E dyta është se Trump e ka kuptuar se detyra është e vështirë dhe qëllimi i tij për një fitore të lehtë është jashtë mundësive të tij të menjëhershme. Ndoshta ai është gati të pranojë një proces kompleks dhe të stërzgjatur, që në fund luan me ëndrrat më të egra të presidentit rus Vladimir Putin: që Trump dhe aleatët e tij të humbasin energjinë, unitetin dhe durimin për konfliktin dhe të pranojnë një mbyllje të ngathët, të pasaktë, nga ku përfiton i pangopuri i Moskës dhe oreksi për shkatërrim dhe territor. CNN
/rtsh.al/
