Koha që baballarët i kushtojnë kujdes fëmijëve çdo javë është trefishuar gjatë 50 viteve të fundit. Rritja e përfshirjes së baballarëve në rritjen e fëmijëve është edhe më e madhe në vendet që kanë zgjeruar pushimin e paguar të atësisë ose kanë krijuar stimuj për baballarët për të marrë leje, si Gjermania , Spanja , Suedia dhe Islanda . Një numër në rritje i kërkimeve zbulon se fëmijët me baballarë të angazhuar bëjnë më mirë një sërë punësh duke përfshirë shëndetin fizik dhe performancën njohëse .
Pavarësisht pjesëmarrjes në rritje të baballarëve në kujdesin ndaj fëmijëve dhe rëndësisë së tyre në jetën e fëmijëve të tyre ka pak kërkime rreth asaj se si atësia ndikon tek burrat. Edhe më pak studime fokusohen në trurin dhe ndryshimet biologjike që mund të mbështesin babain.
Nuk është çudi që kalimi në prindër mund të jetë transformues për këdo që ka një fëmijë. Për gratë që bëhen nëna ndryshimet hormonale të lidhura me shtatzëninë ndihmojnë për të shpjeguar pse truri i një nëne të re mund të ndryshojë.
Por a e riformon atësia trurin dhe trupin e burrave të cilët nuk e përjetojnë drejtpërdrejt shtatzëninë në mënyra që motivojnë prindërimin e tyre? Ashtu si me praktikimin e çdo aftësie të re përvoja e kujdesit për një foshnjë mund të lërë gjurmë në trurin e prindërve të rinj. Kjo është ajo që neuroshkencëtarët e quajnë plasticitet të trurit të shkaktuar nga përvoja. Një grup i rrallë por në rritje i kërkimeve po vëzhgon këtë lloj plasticiteti tek baballarët që përjetojnë kërkesat njohëse, fizike dhe emocionale të kujdesit për një të porsalindur pa kaluar shtatzëninë. Ndryshime të rëndësishme në trurin e baballarëve para dhe pas lindjes të cilat nuk u shfaqën tek burrat pa fëmijë që ndoqëm gjatë të njëjtës periudhë kohore. Nga mostrat e marra rezultuan ndryshimet e trurit të baballarëve u shfaqën në rajonet e korteksit që kontribuojnë në përpunimin vizual, vëmendjen dhe ndjeshmërinë ndaj foshnjës.
/rtsh.al/
